ВЫ́ЗНАЧАНЫ ІНТЭГРА́Л,

канечны ліміт інтэгральнай сумы функцыі f(x) на адрэзку [a, b]; адно з асн. паняццяў матэм. аналізу. Абазначаецца a b f(x) dx .

Геаметрычна вызначаны інтэграл выражае плошчу «крывалінейнай трапецыі», абмежаванай адрэзкам [a, b] восі Ox, графікам функцыі 𝑓(x) і ардынатамі пунктаў графіка, якія маюць абсцысы a і b.

Паводле вызначэння вызначаны інтэграл a b f(x) dx = lim λ 0 k 1 n f′(xk′)Δxk , дзе Δxk = xk xk1 — даўжыні элементарных адрэзкаў, якія атрымліваюцца ў выніку падзелу адрэзка [a, b] на n элементарных адрэзкаў пунктамі a = x0 < x1 < x2 < ... < xn = b (k = 1,2,...,n) ; λ — даўжыня найбольшага адрэзка Δxk; xk — некаторы пункт адрэзка [xk1, xk]. Асн. сродак вылічэння вызначанага інтэграла — формула Ньютана—Лейбніца a b f(x) dx = F(b) F(a) , дзе F(x) — любая першаісная для f(x), г.зн. F′(b) = f(x) .

Вызначаны інтэграл мае разнастайныя дастасаванні ў матэматыцы, фізіцы, механіцы, біялогіі, тэхніцы. З яго дапамогай вылічаюць плошчы крывалінейных фігур, паверхняў, даўжыні дуг крывых ліній, аб’ёмы цел, каардынаты цэнтра цяжару, моманты інерцыі, шлях цела, работу і інш.

А.А.Гусак.

т. 4, с. 308

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)